کشور در سوگ آنکه 20 سال دیده نشد

کشور در سوگ آنکه 20 سال دیده نشد

خبر ارتحال آیت الله العظمی منتظری را هیچکس باور نکرد!

سیل اظهار نظرات و یادداشت هایی که انتشار همه آن ها (با کمال شرمندگی از فرستندگان آن ها) برای ما ممکن نبود، ما را غافلگیر نمود! و بار دیگر باور آوردیم که ما حقیقتا "مردمی فهیم، رشید، استثنایی و نمونه" داریم.

بیش از 20 سال بود که هیچکس تصویر آیت الله منتظری را نه در تلویزیون و نه در هیچ روزنامه ای ندیده بود، بیش از 20 سال بود که سخنان ایشان امکان هیچ انعکاسی در کشور نداشت. سالها بود که خیلی از غافلان تصور می کردند آیت الله منتظری را پیش از وفاتشان نابود کرده اند.

کسی که سالهای پیش از انقلاب به جرم دفاع از امام و اسلام انقلابی شکنجه شده، زندان رفته، تبعید گشته و محکوم گردیده بود، سالهایی متمادی نیز پس از انقلاب به جرم ضد انقلابی بودن و ناتوانی از درک شرایط روز مجبور به سکوت شده، و حتی از درس و فعالیت علمی او نیز بارها ممانعت شده، و ملاقات او جرمی شده بود نابخشودنی و شاید سال ها بود با تنهایی انس گرفته بود...

چه کسی باور می کرد وفات او تولدی شود برای شخصیت و اندیشه هایش؟

صدا وسیما اگر 24 ساعت گذشته را در رثای او داد سخن داده و خبر پخش نموده بود، آیا می توانست چنین حرکت و جوششی را در بین مردم و مومنین ایجاد نماید؟

چرا برخی نمی خواهند و یا نمی توانند باور کنند که امروز شرایط جامعه و کشور با 50 سال پیش و 20 سال پیش و 10 سال پیش و حتی یک سال پیش نیز بسیار بسیار متفاوت است.

نگاهی به اظهار نظرات مردم و خوانندگان نشان از تحولی شگرف در دیدگاه های آنها دارد.

مردم کشور ما رشدشان را نشان داده اند، امروز مسئولین اجرایی کشور از مردم هزاران بار عقب ترند، دیروز هیچکس منتظر نشد تا ببیند صدا و سیما چه قضاوتی در مورد شخصیت و یا مرتبه علمی ایشان می نمایند. مردم کشور ما منتظر نشدند تا ببینند بیگانگان چه می خواهند بگویند. مردم کشور ما خود صاحب تشخیص گشته و دارای قدرت عظیم تصمیم گیری شده اند.

نهالی که حضرت امام (س) 30 سال پیش در این کشور با یاری شهید بهشتی و شهید مطهری و شهید مفتح و مرحوم آیت الله منتظری و سایر اندیشمندان و شهیدان کاشتند، بی گمان امروز به ثمر نشسته است!

آنها که نمی توانند ببینند یا کورند و یا خود را به نابینایی می زنند.

مردم دیروز منتظر نشدند تا ببینند بالاخره خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی تصمیم می گیرد آیت الله منتظری را شیخ حسینعلی بنامد یا فقیه عالیقدر! و هر چند دقیقه چند بار تیتر و عنوان ایشان را می خواهد جابجا کند!

مردم کشور ما دیروز و امروز منتظر نشدند تا برخی مردگان سیاسی بخواهند با اجازه از چندین کانال بالاخره به تصمیم برسند که مصلحت آنست که تسلیت بگویند یا آنکه باید سکوت کنند.

مردم برایشان اهمیتی نداشت رئیس مجلس و رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه آیا می خواهند اظهار همدردی و تسلیت کنند یا سرشان را بدزدند که گویی حادثه ای رخ نداده است.

مردم فرصت آن را نداشتند که منتظر بمانند آیا برخی که برای حادثه های کوچکی چون آتش سوزی در کاباره ای در روسیه اظهار تالم و تاسف نموده و برای بازماندگان آن حادثه صبر و اجر تقاضا نموده اند آیا می خواهند برای فوت مرجع تقلیدی زندان کشیده، شهید داده، صبور، و دلسوز نیز تسلیت بگویند یا نه! و بعد بخواهند تصمیم بگیرند که اظهار ناراحتی برای از دست دادن ایشان بکنند یا خیر.

فوت آیت الله العظمی منتظری، و عکس العمل مردم مسلمان کشورمان به این واقعه، حکایت مهمی به همراه داشت حکایت تعهد و صبوری مردم، حکایت نشانه های تولد مردمی نجیب، فهمیده و آزاده، و این روزها نشانه های بالندگی و رشد و بلوغ فکری مردم بخوبی به نمایش درآمده است.

آیت الله منتظری به امام پیوست، مردم دوستی او را با امام باور داشتند، بی آنکه کسی به آنها بگوید. مردم به صداقت و پاکی او عشق ورزیدند، بی آنکه نگران این علاقه شان باشند.

مردم آموخته اند حتی اگر با کسی اندکی اختلاف فکری داشته باشند، دوستش داشته باشند و عزیزش بدارند، اما آیا مسئولین ما هم همین رشد و بالندگی را توانسته اند در خود پدید اوردند؟

آیت الله منتظری همچون مادری که با تولد فرزندش جان سپرده باشد، امروز به یقین شادمان است، که اگر او نتوانست بماند، اگر باید می رفت، اگر دردهای عمیقش طاقت ماندن را از او گرفته بود، فردا خنده های مردم رشد کرده و زندگی زیبای آنها را خواهد دید.

امروز در تشییع پبکر آن عالم ربانی و مجاهد نستوه، باز مردم حماسه خواهند آفرید.

آیت الله منتظری در دل مردم خواهد ماند، چون مردم باور دارند که او مردم، کشور و اسلام را دوست داشت.

آیت الله منتظری زنده خواهد ماند، چون او زندگی خود را در نابود کردن دیگران نمی دید.

او تا مردم زنده و امیدوارند زنده و ماندگار خواهد ماند.

اما آیا خواب آلودگان، در خواب مانده ها، مردگان سیاسی، عاشقان قدرت و غافلان از کلام الهی هم می توانند این حقایق را ببینند؟

اگر دیده بودند این روزها تغییر رویه می دادند. امروز به مردم باز می گشتند و از آنها بخاطر غفلتشان و بخاطر نادیدنشان هزارن بار عذر می خواستند.

کاش همه حقایق را می دیدند...